Surlar ardına sürüklenmiş
Doğu rüzgarlarının esintisinde
Annesinin gözyaşıyla dünyaya gelip
Belki bir amaç
Belkide bir hiç olma uğruna doğmuş
Minik bedenin esrarengiz dirilişi
Tek sorunu ben olmuş dünyanın
Anlam karmaşası içermiş
Anlamsız satırlarına
Bir cümlede seni özetlemek
Bir kelimeyle seni anlatmak
Göz yummak olanaksız vakalara
Ağlamak, ardına bakılacak bir dün’e
Ya da bakılamayacak dünden gelen bugüne
Sevmek, ölüyorum artık
Tut ellerimden azrail diye yalvarmak
Ama gittiğini anlıyamamak bu dünyadan
İki dünya arasına sıkışıp kalmak
Ne cennet olabilmek
Ne de cehennemin sıcaklığında seninle sevişebilmek
Bırakmak yarını
Gözyumduğun günü dünyan yapmak
Yinelememek hayatı
Keşkelerden kurulu
Hayat!! dediğim bu soluk alıp veren bedene
Azad etmek belkide ölümlerden kendini
Hep doğmak
Güne hep merhaba der gibi
Hep ağlamak ana rahminden doğan güneşe
Sevmemek artık senin gelişlerini
Gidişlerine alışıp
Kapamak gözleri hayalinle
Bırakmak ellerini, belkide mutluluğun anahtarı.
Her kapıyı açarcasına senle kilitlemek tüm geçmişi
Usulca uzanmak aslında, hayalin eşliğinde tam şuraya
Bedenimizi okşayan rüzgara
Arzularımız yüzünden yenilmek
Hep yapıcı olup diyip
Aslında tüm geçmişi yıkmak
Ya da
Seni gözlerinin önünde
Artçı depremlerle
Acıtırcasına toprağa gömmek..






Barış SARGIN