Gidersen !
hiçliğine gömülen bir talan olur
kütüğünden düştüğün karanlık şehirler
ayrılık kırılmaya yakın yol ayrımı öncü fay
hüzün depremlerine fail olur şiirler
hiçbir çığlık bastırmaz mahşer yerimi
kıyamet saati tövbelerim olur avuçların
ezber bozar gözlerin bildiğim duaları
tanrıya borçlu ibadetleri sana adayan bir günahkar kalırım
sevgilim olur dokundukça üzerine bulaşan gölgeler
kalbim gitmeye yorar ellerini uzatan her kadını
ölüm meleğini bir ötenaziye çağırır içimdeki sensizlik
hiçbir ecel sevmez vakitsiz miadını




gidersen !
hac yolunda kuyruğundan vurulur kırlangıçlar
hiçbir dine kalmaz bağlılığım
içimde tanrı’sını sayıklayan bir ayin başlar
küçük davullar eşliğinde tutulur içimin aynası
güneşine kapanır göz kapaklarım
cam kırıklarından bir tabut kapatır düşlerimi
çarmıha vurulur yoluna secde duran çizgiler
hiçbir asa maviye çalmaz denizlerimi
katran karası gecede ağıt yakar adına ezgiler





gidersen!
utanmanın erdemini keşfeder ayaklarını taşıyan yollar
ben yolları tüketir seni kaybetmekten utanırım
içime prangalı bir lanet oturur
her aynada bir kan lekesi bırakır
unutmayı bilmeyen ahmaklığım
gördüğün hiçbir siluet benzemez yüzüme
üzerime giydiğim ışıkları emzirir karanlık
hiçbir sihir döndürmez özüme





gidersen !
geç kalmış bir tren yolculuğunda can pazarı olurum
lokomotif başımı alır raylar gövdemi
kalbimin çarpımında vicdan rahatsızlığın kalırım
en merhametli toprak bile örtmez nefesini
ot bitmeyen bir hikaye gibi kalırsın
ön sözü bahar
son sözü intihar olur tüm sayfalarım




gidersen!
hiçbir kıyamet beklemez günahlarını
ne araf kabul eder
ne tanrı affeder!
Hiçbir melek duymaz ah’larını




Faik Danışman