Ben yalnız da mutluyum diyorsun
belki de kendinden kaçıyorsun
bırak bu boş lâfları
o kadar da kolay değil sevgilinin yalnız olanı
yalnız da mutluyum derken
etrafına yayıyorsun eşsiz korkularını

Duyguların seni terk mi etti ne
yok, hayır duygusuzsun diyemem sana
sevmiştin ya zamanında
hani sevdin ya zamanında
nasıl unuturum
şimdi boşluğunu kimlerle doldururum

Söz veriyorum dokunmayacağım yalnızlığına
nerde mutluysan orda ol
kimle mutluysan onunla ol
ama yalnız da mutluyum deme bana
gün gelir
yalnızlık bir alacaklı gibi yapışırsa boynuna
o zaman hatırlatırım bu sözlerini sana

Yalnızlıktan bir insanmış gibi
söz eder olduk sayende
belki biraz üzülürdüm
başka bir insan olsa yerimde
böylesi daha çok üzüyor inan
yalnız da mutluyum derken
eriyip gidiyorsun gözlerimin önünde

Sevdiğini söylemek bu kadar mı zor
söylediğin zaman sarılsam sana
inciteceğimden mi korkuyorsun yoksa
ya da değerli yalnızlığının seni terk edeceğinden mi
boş ver gitsin varsın
sen sevdiğini söyle yeter
gidecek olan zaten gider

Ben yalnız da mutluyum
peki madem öyle diyorsun
ne yapalım dediğin gibi olsun
peki ya yalnızlık seninle mutlu mu
sordun mu ona hiç
zahmet etme ben sordum
cevabı hiç mutlu değilim hiç
zamanım geldi artık gidiyorum
sen bana
ben yalnız da mutluyum diyorsun
ben ise
seni de yalnızlığını da seviyorum

İşte zamanı geldi
gidiyorum

14.11.2006
Genç Bakış Mayıs 2007 Sayı 7