Odamdayım,
Elimde kâğıdım, kalemim
İsmini yazıyorum
Sonra üzerini karalıyorum
Sonra yeniden ismini yazıyorum
Yeniden üzerini karalıyorum
Ara sıra kalp çiziyorum
Solunda sen, sağında ben
Bir çarpı atıyorum
Olmadı kâğıdı buruşturup atıyorum
Yeni bir sayfa
Olmadı yeni bir sayfa daha
Bazen dalıp gidiyorum
Sigara yaktığında elimi,
Uyanıyorum…
Sonra bir sigara daha yakıyorum
Derin bir nefes
Seni içime çekermişçesine
Sayende tek dostumu da,
Seninle aldatıyorum
Odamda dolaşmaya başlıyorum
Pencereye doğru ilerleyerek
Saçmada olsa
Beni bekliyorsun kapımda
Gelmeyeceğimi bile bile(!)
Belki çok şey anlatacaksın
Beni çok sevdiğini, özlediğini
Hatta bensiz yapamadığını
Koşup boynuma sarılacağını
Sanki hissettiklerim gerçekmiş gibi
Hızla perdeyi açıyorum
Ne sen varsın, ne de hayalin
Ben seni hiç sevmedim ki (!)
Sadece seni unutmayı bilemedim.

Ünal TÜRKOĞLU