3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
915
Okunma
Dayan kar!
Pes etme!
Toprağa düştüğünde erime benim gibi,
Kaybolma,sönme yıldızlar gibi.
Dayan kar!
Kaybetme rengini.
Geldiğin yere dönme tekrar,
Zoru yokla,dayan!
Soğut havayı.
Ben onu tam anlamıyla hissedene kadar,
Yüzüme tanelerin konana kadar,
Sakın pes etme!
Rüzgarın essin bana.
Gözümü kapatayım hissedeyim seni.
Ama hiç gitme sen,
Vazgeçme ağaçların yapraklarına tutunmaktan.
Dur orada,
Sakın gitme!
Baktığımda orada görmeliyim seni
Ve hala hissetmeliyim soğuğunu.
Görmesem bile bilmeliyim orada olduğunu,
Durduğunu,
Beni terk etmediğini.
Dayan kar!
Soğut havayı.
İçime işlesin soğuğun.
Hiçbir sıcaklık eritmemeli.
Hep kış olmalı sen durmalısın;
Ama olmasa da dayanmalısın,
Yaşamalısın.
Dayan kar!
Pes etme sen!
Şiirin sahibi
Cevap Yaz