6
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1380
Okunma
SUYUN NURU
Önce dilime dokundu suyun nuru.
Sonra niyetime.
Çeşmeden aktığı gibi suyun;
Nurun aktığı gibi sudan;
Akıttım dünyanın kirini avuçlarımdan.
Bedenimde biriktirdiğim kirden yuğdum kendimi.
Evvela parmaklarımın arasında gezdirdim onu.
Sonra ağzıma,
Burnuma,
Yüzüme dokundu.
Kollarıma değdi sonra suyun nuru.
Hafifçe başımı okşayıp geçti.
Derken…
Enseme ve kulaklarıma değdi.
Kuşanırken hayâmı;
Birden,
Ayaklarımı yerden kesti.
Yüzümden süzülürken sular,
Düşmesin diye tek bir damla,
Biriktirdim onları avuçlarımın ayasında.
Su benim nurumdu,
Arıttı
Bana ait olmayan her huyu.
H.Kübra YILDIRIM
Cevap Yaz