Yar Ah’ını aldım , sevdana siyah çaldım!...
Ama bilemezdim ;
Tutacak kadar derinden bir beddua edebileceğini.
İnsan sevdiği zarar görsün istemezmiş ya ,
’’O mutlu olsun da ben yanında olmasamda önemi yok’’ diyebilmeliymiş ya ;
Seni de öyle sevenlerden sanmıştım!...

Bu kadar mı çok canını yaktım ?!
Bu kadar mı acıttım yüreğini ?!
VAH...
Böyle vicdansız , böyle gaddar olabilmek...
VAH!...
Kendi arzularım uğruna nasıl da hiçe saymışım seni,
Sen en güzel hayallerinin başrolü yaparken beni ;
Ben seni filmimin hiçbir karesine yakıştıramamışım...
Böylesine acımasız böylesine vurdumduymaz nasıl olabildim Yar!..

Bağışlanması mümkün değil günahımın.
Hiçbir kitapta yeri yok ,
Hiçbir kanunun affına sığınamayacak suçun sahibesiyim!...
Ama yapma Yar...
Böyle ağır cezalandırma beni!...
Yalvarıyorum Yar çek beddualarını yüreğimden...
Anlasana sevemiyorum artık ;
Tam alıştım derken silip atıyorum bir kenara!...
’’Bana ne’’ deme yar , senin ahının esiriyim ben.
Senin beddualarının...

Üç/beş günlük sevdalarla cezalandırılıyorum ,
Bana böylesi yakışmaz bilirsin!...
’’Bilirim de neden gittin ’’
Sus Yar!...
Çınlatma kulaklarımı ,korkularımı hatırlatma yine bana.
Küçüktüm ben ; minicik...
Oysa büyük hayaller peşindeydi yüreğim!...
Sen çok erkendin daha...
Seninle olmak , sana ait olmak çok erkendi bana!...

Anla Yar , anla artık...
Yalvarıyorum Yar çek beddualarını yüreğimden...
Şimdi adını bile bilmediğim bir diyardasın ,
Belki başkasıyla mutlu bir hayatı paylaşıyorsun ,
Benli hayallerini onunla yaşıyorsun...
Bırak Yar , bırak beni artık!...
Boynumda günahımın,ahının hançerleri...
Yüreğimde hiç dinmeyecek bir azap...
bu ceza ağır bana , sevmek haram bana ;

Oysa ben seni hiç sevmedimki yar,
hiç sevmedimki....
unut artık bizi ,unut geçmişimizi
ve azad et beni....