1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
698
Okunma
Son baharın hüznü çökünce insanın üzerine,
Darmadağın olur tüm duygular,
Anılar bir bir sıralanır gözlerinde,
Ama manası kalmamış gözlerinde,
Kuşku dıyarsın mutluluğun varlığında,
Hayalerinin bir bir uçurumdan düşüşünü izlerken,
Varlığın hissetirir yalnızlık,
Ve hiç olmadığı kadar suskundur sesizlik,
Sensizliğin acısıyla yanarken yüreğin,
Ansızın kapanıverdi gözlerim bilmeyerek
Rüyamda gördüm,el salladın bana gülümseyerek
Aniden uyandım,bu acı sonu unutmayı umut ederek.
Odanın dört duvarına işlemiş acılarım,
Hep yalnızım ve hasretinle savaşıyorum,
Bir gün bana dönersin hayaliyle yaşıyorum,
Bügün de ölmedim,ama gittikçe ölüme yaklaşıyorum.
Cevap Yaz