Git başımdan şiir
Her aşk liman olmaz kendine sığınan gemiye
Yüreğimin gizlerini çözemedim henüz
Hayat yeterince geliyor üstüme
Bi de sen gelme

Bilmez misin
Kaybedenin acısıdır yerde yatan
Adı konulmamış her savaşta
Al git ateş çemberi dizelerini
Pes etmek günah değil tanrılar huzurunda

Git başımdan şiir
Uzun zamandır takipte yokluğun gözleri
Sen de basma ayak izlerime
Ne ülfetsiz bir delilik bu
Aç karna nağmeler yağdırmak evrene

Çık koynumdan şiir
Hala korunmasız yanlarım var sıcak bi gülüşe
Bir yapmacık kahkahayla gelme
gecenin sessizliğinde
Kaçıncı kovulduğumuz ev yorgan döşek
Şu şehr-i aşkın köhne mahallelerinde

Çık koynumdan şiir
Yine kirayı ödeyemedik
Cepte metelik yok
İlişme! Sular kesik

Al imgeni git
Git şu alaca şafağın süt mavisinde
Her dizende bir anlamsızlık bestesi çalıyor
Bırak yakamı şiir
Yeter yüreğimin sarnıcından çektiğin su
İçimde bir orman yanıyor

Sus artık sus...!
Elbette biliyorum
Birbirinin acısıyla beslenen
yaralı iki savaşçı gerek
İnsanın tek başına yapabileceği şey değil
incinen bir yürekle gitmek

h/ç Mayıs 2008 / İstanbul