ben seni düşününce
yolculuğa kurulur dünya
uzunluğuna ağaçlar dikerim sözün
uykular afacanı olur sabahın
kuş ötüşüdür artık gün boydan boya


ben seni düşününce
yüreğim yağmura geçer
tereddütsüz bir sevinç olur renkler
alkış tufanı gövden gökkuşağına sokulur
noktayı sızlatır aklımdaki her son


ben seni düşününce
ihtimaller imkan olur
ince suçların yargıçlığını reddeder duyurular
ıslanmaz suları sele kışkırtan harflerim
ben seni düşününce bir çekirge dirilir bahara
ipsiz sapsız sesler tamamlanır türkülere

ben seni düşününce
nazlı bir yol genişler sevince
zulmün tadını bile şekerine katar dünya
parkları ceplerine sığdırır çocuklar
ardımdan çözülür gözlerin
trafiğe tutulur aşkta hayat
ışığa uzanır bütün tahammüller
ben seni düşününce kalemim de söz dinler


ben seni düşününce bir tuhaf olur ömrüm
mesleğimin hanesine ‘yıldızların gözcülüğü’ yazılır
aklımda imzaya açılır adın
ben seni düşününce hayata örgütlenir anlam
açıklığa unutulur bütün kapılar
ben seni düşününce kabuslarım bin şiire uyanır


ben seni düşününce
nefesi kuş kokar baharların
kulaklarıma bir halk gürültüsü dolar
sadece ekimde on yedi devrim olur
ben sana bakınca yenilir gözlerimize mülkiyet


Vahdettin Yılmaz