Babam Güne Sızardı
(Cerenle)

Babamla kumrular konardı penceremize
Rüzgârı üşüten o ayaz ellerimi öpmeye inerdi
Kahvaltım boydan boya bir domates kokusuna sarınırdı
Düşlerim çarşaftan sıçrar umut yeni bir güne gerinirdi
Babam tekrar güne sızar kumrunun terk edişiyle silinirdi

Bize bir kayısı yaprağının güç verdiği günden beri
Gelinliğim dikilmiş sandık dizilmişti
Dutların da hakkını teslim ediyorum
Yapraklarında başlayan serinlik
Yaralarıma yumuşaklığı sürdükçe
Dünyanın döndüğüne anlam kattığımı bilirdim

Sayfalardan başlayan anı kırıntılarının
Beni gökyüzüne kaldırdığı gün
Güneşle selamlaştığımı nasıl anlatabilirdim
Gözlerimin maviye kapı açtığı söylenir
Hayatsa bana baktıkça billurlaşıyormuş
Şimdi anılar kâğıtlardan uzak durmayı daha çok önemsiyor

Gözlerinden dinlediğim bir martı
Denizde görebilir mi beni

Vahdettin Yılmaz