Titreyerek uyandım ,
Yatak sanki cayır cayır yanıyordu.
Ellerim çizerken duvardaki gölgeyi,
Ben sayıklıyordum.
Ellerim ararken ellerini,
Korkuyordum.
................................
gittim......
Seni yavaşça öptüm.
çıktım bu zulüm veren hayattaki kesitten
Sokaklara dogru yürüdüm.
..........Başıboş,
sersefil, amaçsızca,
anlamını düşünmeden dünyanın,
Kendimi ayaklarıma bıraktım.
Ayaklarım ,
Sanki beni terk etmek istercesine,
Bedenimden uzaklaşmak istiyordu...
TİTREDİM ve o anda,
Üzerimde sadece kazak oldugunu anladım.
.......................
Yavaş yavaş gökyüzü hareketleniyordu.
Homurdayarak bir araba geçti yanımdan
Neredeyse beni ezecekti...
durdum.
Yavaş yavaş gözlerim o tüy yumagına
TAKILDI.
O DA BENİM GİBİ
titriyordu.
Yavaşça yanına gidip tüylerini okşadım.
Çevreden gazete kagıtları ,
koydum üstüne...
Bıraktım....
İniltilerle annesini arıyordu,
Yeter bagırma dedim.
yürüdüm .
Gece uzun olacaktı...
O sırada yolun kenarında,
Bir şey gördüm.
etrafı kırmızıydı.....
Agzından ipil ipil kan sızıyordu....
Kenara çıkmak için var gücüyle
Çalışıyordu.
Vücudunun yarısı ezilmişti.....
inleyerek hareket etmeye çalıştı
Yardıma giden insanlar su içirdiler
Nedense bana dogru bakıp Gözlerimim ta içine bakıp
inledi ve titreyerek öldü.
Yagmur yavaş yavaş başladı.
üzülmüştüm.
Geriye döndüm.
BİR adam bagırıyordu...
Nedense bu tarafa geçmeye çalışmış dedi.
Ben ilerlerken.birden,
Beynimde şimşekler çaktı.
Anlamıştım.
Bu anne köpek yavrusunun yanına gitmek isterken
araba çarpmıştı........
Hızlı hızlı yürümeye başladım,
Koşuyordum.Bir süre sonra,
yavru köpegi buldum
HALA orada dönüp duruyordu.
Artık annesinin benim gözlerime
neden baktıgını anlamıştım.
Yavru köpegi kucagıma aldım.
Merhaba minik yavru dedim.
Artık senin yeni bir evin var.
Yavru iniltiler çıkarıyordu.
Yagmurdan ıslanmıştı.
Yavruyu kazagıma sardım.
Hayat dedim ne garip?
Gerçekten hayat ,
GARİPTİ......