Yürüdüm....
Issızlıktan gelip kalabalıklara dogru,
Yürüdüm...
İnsanların içine girip sır oldum.
Sen oldun ben oldum....
İnsanlar bana ulaşmak için
kıvrandılar,
Yavaş yavaş etkiledim herkesi,
Yavaş yavaş mutlu ettim,
Hayat damarlarını uzattı gençler,
Haydi ne olursun, bir daha dediler,
Yanılmadım,
Bana tutsak olanlar karşı çıktılar.
Kurallara ,anneye, babaya, okula...
Bir isyan güncesi tuttum adamakıllı,
Gençleri avucumda tuttum...
İnsanlar ne kadar aptaldılar,
Ahmaktılar........
Zavallıydılar...
Ayakta durmaya çalışanlar oldu,
HATTA;
Bana karşı gelmeye çalışanlar oldu,
Bu düzeni degiştirmek isteyenler oldu,
Önüme çıkanlar oldu.
Güldüm sadece,
Hallerine güldüm........
.........Zehirim ben,
hem de ne zehir....
Kafa yaparken gram gram öldüren zehir..
Hapım ben mutluluk hapı..
Eroinim kokainim ben esrarım...
Ben bir adım uzagındayım...
Yaklaşıyorum sinsice adım adım.
Siz yavaşlıyorsunuz,
Direnemiyorsunuz...
SİZİ DE ESİR ALACAGIM....
.....YÜrüdüm..
Kalabalıklara dogru,
Egildim yere atılan hapları topladım...
Ceplerindeki son parayı uzattı insancıklar...
Güldüm...
Hainligime güldüm...
.......Ama o da ne?
Akıllanıyor muydu gençler?
Nasıl yani bırakıyorlar mıydı beni?
Ama nasıl olur kim mutlu edecek onları?
Yavaş yavaş kim alıştıracak?
Nasıl olur nasıl biter bu kan....
Alın beni ne olur alın...
Hayır ben unutulamam,
BEN unutulamam...
Hayır yok etmeyin beni yok etmeyin..............