5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1147
Okunma
Gözler resmederken kendi aynasında
çocukça bir gülücük perdeleri kaldırır havaya
bir üveyik teleğini bırakır
uçurur ellerimizdekini
kar tanesidir düşen nar çiçeği kokulu
onda bahar kokusu gezinir meyveyi şerbetleyen
tende aşk gezinir şiirdir döşenen
bir ben eskitirim kirpiklerimi
bir onlar tutar hayattan geçenleri
baharın rüzgarı
beni sana savuracaksa
şair gözlerim sadece seni görsün
kuman şiir eceline hecelerimde
bahar diye gömülsün
Cevap Yaz