1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
999
Okunma
kalemim hayat teline deyiyor.
titrek bir ses,
abuk
subuk
bir ton,
ansızın önemi artan sakin bir düzine koku.
gelince sorar mısın?
yıldızlarda parmak izini seçerken,
bu sade dehlizler midir geceyi erkenden bitiren?
gözlerim dudaklarındayken,
tırmanırken o kış gibi zirveye
çaresizlikle örülü yavaş bir yalnızlık
merdivenimin çengelleridir.
ve burayı bu denli donmuş bir göl kenarı kılan,
ellerimin titremesidir.
ve veda.
ve düş.
olmasın sonu dokunuşların.
ve taaruzu yüreklerin.
gelince sorar mısın?