6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
913
Okunma
Zifiri karanlıktaki mum gibidir hayat
Ne zaman söneceği belli olmayan
Uzaklardan bir rüzgar eser
Işık birden sönüp biter
Bizler aynı trenin yolcularıyız
Umuda,geleceğe,özgürlüğe giden vagondayız
Ardımızda ise yaşlı gözler,kırık kalpler
Yaşamak,zindanda unutulmuş çiçeği yeşertmektir
Ya da öleceğini bile bile kurşunlara göğüs germektir
Bir çocuk var silahların,mavzerlerin arasında
Elinde ise bir fotoğraf
Fotoğrafa bakıp ağlıyor
Nice hayaller vardı
Sıcak çorba başında kurulmuş
Nice hayatlar vardı
Kaderi tanımadığı kişiler tarafından çizilmiş
Şimdi direnmek zamanı
Bu uğurda can verenler için
Bu uğurda sevdiklerini geride bırakanlar için
Şimdi inanmak zamanı
Kendin için...
25 Eylül 2001
Cevap Yaz