Bin sigara dumanı çekip içine,
Kanser olası geliyor insanın!
Öyle yokuş ki bu yol;
Yürümesi mümkün değil ayaklarımın.
Soluk almak zor,
Yürekte bir alev,bir kor gibi yanar
Ve sen sardıkça kanar;
Ayrılık yılanı!
Doğruyu da gördüm,gördüm her türlü yalanı,
Kimse gelip de sarmadı,
Sen gibi yaralarımı.
Şimdi duydum ki serseri yalnızlıklar sarmış
Dört bir yanını;
Korkmayı öğrenmiş eskiden korkmayan
Yüreğinin benden kalanı?
Anıları gömmüşsün onu da duydum,
Unutmuşsun adımı;
Tüm yaşanılanı…

Bin bıçak saplayıp göğsüne,
Can veresi geliyor insanın!
Öyle fuhuş ki bu yol;
Temiz kalması imkansız göz yaşlarımın.
Uyuyabilmek zor,
Göz kapaklarımı yorar karanlıklardaki hatıralarım!
Saadeti de gördüm mutsuzluğu da,
Öğrendim tüm acıları.
Ama kimse kanatmadı ellerimi,
Sen gibi kimse yıkmadı hayallerimi.
Şimdi duydum ki amansız rüzgarlar koparmış tüm fidanlarını;
Solmayı öğrenmiş eskiden asla solmayan
Gözlerinin elası?
Rüyanda görmüşsün onu da duydum,
Seni,beni,hayallerimizi,umutlarımızı…

Bin ilaç içip aç karnına bir gece,
Uyuyası geliyor insanın!
Öyle konuş ki;
Bu son!
Bir daha sesini duymayacağım;
Tıkadım kulaklarımı,
Katlettim tüm sevdayla sevişen uykularımı…