Aşka Dair

Kavuşmak ümidiyle,
Hep sana koştuk…
Açtık yüreğimizin kapısını,
Ardına kadar…
Seni aradık yıllar boyu.
Tam da bulduk!
Dediğimiz anda,
Kaybettiğimizi anladık…
Bazen çok yakınlaştık,
Seninle iki dost gibi…
Ayaklarımız kesildi yerden.
Mutluluğun tadına vardık…
İşte bu dedik!
Çok sevindik.
Çok sevildik.
Her şeyi güzel gördük…
Bazen uzaklaştın bizden,
Usul usul…
Sen uzaklaşırken
Biz peşinden koştuk…
Yakalarız ümidiyle.
Oysa,
Kaçan sen,
Asla geri dönmedin!
Seni çoğu zaman,
Karşılıksız bildik…
Ama
Yinede sevdik…
İhanet ettin bize,
Vazgeçmedik!
Yolunda ölüme bile,
Severek gittik…
Biz seni anlamadık.
Seni yaşarken,
Hep öyle zannettik…
Giderken de
Sana kayıtsız kalmadık…
Senin için,
Ömrümüzü feda ettiğimiz gibi,
Gülerek gittik ölüme…
Bazen mecnun gibi,
Bırakmadık peşini…
Sen bizim için Leyla oldun,
Biz ise sana macnun..
Kimi zaman Kerem’de bulduk,
Kimi zaman Aslı’da yitirdik…
Mem u zin de ise
Sende kaybolduk…
Aşka dair ne varsa,
Yüreğimizde bulduk…

Yüreğimiz parçalandı,
Ama…
Vazgeçmedik…



Yücel Demirtaş

güzel şiir...
tebrikler...
kaleminiz daim olsun...