7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1910
Okunma
Şair dizeleriyle sevişip yaşıyor
toprak öpüşüyor tohumla.
Işık üretir günlerden
dipdiri sözcükleri, genç ve güzel
sarıp sarmalar insanı içinden.
Yazmak, damıtılmış bir yaşamsa da
düşer yürek, ip kopar
ve takılır zamana
soluğu göğe yükselir
alır götürür şairi.
Sessizce geçilir dünya
fark edilir şairin badem gözü
anılar arkasında donakalır
dolar tüm boşluğa şairin yüzü.
Asılır bulutlara tüm hüzünler
şarkısı martıların ağzında
tüm ağaçlar salkım söğüt; ne çıkar
şiiri, anıt dünyaya.
31.12.2008
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz