Günün değerlidir her vakti ,
Aldığımız her nefeste...
Gördünüz mü hiç sefer vakti,
Güneş doğarken aheste aheste !

Dağların tepesi kızarır ,
Bulutlar ise al al olur...
İnsan sanki ahirete varır ,
Güneş doğarken yavaş yavaş !

Sonra çıkar kıpkızıl tepsi gibi ,
Bakamazsın göz kamaşır...
O da doğar canlıların hepsi gibi ,
Güneş yükselirken yavaş yavaş !

İnsan ürperir seher vakti,
Yeryüzünü aydınlık sardıkça...
Gördükçe bu büyük kudreti takati ,
Güneş tırmanıp tepeye vardıkça !

Güneş doğdukça her seherde,
Hayat yeniden başlıyor...
Ufukta kaybolup battıkça ,
Yaşam sanki yavaşlıyor !

Ne güzel bir sistemdir bu ,
Hergün aynı düzenle işleyen...
Bizler bir kere doğup batarken,
Hergün doğup batıyor "O" var iken !

Yeryüzüne sanki bir "merhaba" gibi,
Yüce Rabbimizden (c.c.) bize gelen !
Bir ömürdeki bütün vakti temsilen,
Güneş doğarken seher vakti !...