BİR ÇOCUKLUK ANISI;
bakkal HAMDİ AMCA ve mahalle büyüklerinden NECİP DEDE’mi
rahmetle anıyorum

NECİP DEDE;

ÖHÖ ! ÖHÖ !
bir öksürtü koca sakodan
bir haşmetli ses geldi arkadan
necip dede doksanlık çınar
gözlerinde mazi geçmişi arar
titrek sesiyle ’evlaat !’ derken
kalktım yer verdim erken
’nasılsın benim küçük adaşım ?’
’yüreği büyük koca dadaşım’
sonra bir keyifle Hamdi Amca dönerek !
başladı sohbete birden söyleyerek;
’dede sıhhatin,ehvalin nasıl ?’
’evlat dünya dediğin birkaç günlük fasıl’
’hamdolsun emanetin bekçisiyiz’
’lisanımız hakkın dilekçesiyiz’
’dede hoşsun,ya hayatın tadı nasıl ? ’
’evlat bir yıl olurken bin asır’
dedim dede bir arkadaşa var mı özlemin ?
’evlat onlar kabusumda tatlı sözlerim’
bir torunum ALİ’m vardı
onuda körolası el kızı çaldı !
ÖHÖ ! ÖHÖ !
’dede azalt be ! şu zıkkımı’
’bir bu yoldaşım nasıl öderim hakkını ?’
hey gidi koca çınar su anlındaki çizgiler
hayatın manasıymış anladık birer birer !
’dedem siparişin neydi ?’
’unuttun herhal evlat bizim mallar belliydi’
’ver şurdan kara bafrayı ve bir ekmek’
’bu aksamda yanlız kalacaksın demek’
’yanlızlık ALLAH’a mahsus be evlat’
’gerisi yalan hepsini çıkar at ! ’
TAK ! TAK !
ve ağır adımlar,bastonun takırtısı
elinde poşet yüzü gibi kırış kırış ve şıkırtısı
ÖHÖ ! ÖHÖ!
’hay babanın canına ! kör olası bir huzur ver’
’biliyorum vaktim gelirse belli gideceğim yer’
diye söylenerek kaybolur ken o muhteşem zat
sensin be Necip Dede gerçek gerisini kaldır at
dedi geriye dönerek...;
’Hamdi sende olmasan neymiş şu muhabbet ?’
’bu ihtiyarın gözünde kalan şu koca hasret..’

saygılarımla

N.FURKAN ŞİMŞEK