6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1938
Okunma
bir gece ansızın duvarımda
irkilişimden yansıyan suret
her yerde her zaman yanımda
görülmemiş resim ,görülmemiş kudret
azrail misali her an tetikte
kaçısımdan ayak seslerim korkar
ışıkla eceli; ölürse yitikte
ruhumdan içeri hep gölgem sarkar
karanlığın aynası isi’de bulaşmaz
haşmetli,mütevazi,kalender bir zat
uzandıkça kollarım bir türlü ulaşmaz
karanlıkta bir yığın kat kat
sabahlar ayrılık aksama davet
asıl sevdası odamda,benle
düşüncelerimi okuyan o karanlık hasmet
ne kadar uzak o kadar yapısık tenle
gölgeler;karanlığın çocukları
ışıklar ülkesinde görünen kayıplar
karardıkça açılır,büyür kucakları
koşarken her duvar beni ayıplar
Cevap Yaz