kederli mevsimler ki milattan kalma
bakışlarda sözlerde acıların yansıması
yaşamın hangi telinden çalarsak hangi vakit
zamansız bir es susturur mahzun şarkımımızı
ızdırap ekili bir coğrafyanın güzündeyiz

hangi dilden olursa olsun ağıtlar
bizi bilirler,dertliyiz ezelden
coğrafyamızda ayrılıklardan sonra
unutulur aşk şarkıları,ağıtlar yakılır
ayrılıklardan sonra vurgunlar anımsanır

vakit sınırlı,üstümüze yalnızlık çökmüş
yüzümüze bu kederli coğrafyanın
bütün matemiyle hüzünleri çökmüş
beni kabullen,beni bağrına bas
kırık dökük yanlarımı onar
beni ayrılığa adam gibi sal

sana hiç olmasa bu veda vaktinde
bir aşkın yıpranmasına mani
iyimser zamanlar vadetmek isterdim
beynimde yer yer tomurcuk düşler var
mümkün olsa ellerinle sımsıcak
sevginle sonsuz büyütmek isterdim

gitmek kapıda çakılı kaldı
sen içimde pimi ayrılığa ayarlı
ağır hasarlı bir el bombası
içimde yaşanmamış ne varsa dinamit
infilak etmeden git bu veda vakti