Dudak İzlerin
Gittin...
Aynada dudak izlerini,
Yatağımda kokunu,
Tenimde teninin sıcaklığını bırakıp gittin.
Neydi o gece...
Sanki açık kapımdan içeri dolan yel gibiydin
Gittin,

Şimdi hep uzun sigaramın külleri kül tabağında.
Balkon kapısını açık tutuyorum,
Boğucu sıcağa karşın esintiyle dolarsın diye odama.
Seni solumak icin...
Tenini,
Teninin kokusunu doyasıya.
Yıllar sonra yokluğunu kanıksamıştım nerdeyse

`Bir gün gelirim`diyordun
İnanmadığım,
Asla...gelmeyeceğini düşündüğüm bir sırada
Ansızın
`Geliyorum` dedin.

Avuçlarımda attı yüreğim.
İnanmadım.
Sen gelene dek.
Kapımdan girip odama dolana,
Her şeyin yeniden `sen` olmasına dek.
Bakışlarındaki şaşkınlığı okudu,
Bakışmayı unutan gözlerim.
Seninle aydınlandı yalnızlığımdaki karanlığım.

İşte...
Sensiz ne kadar boş ve anlamsız olan yaşamımı gördün,
Sen yoksun.........
Sıcaklığın,
Sevecenliğin yok!
Kocaman evde birkaç eşyadan başka,
Yatak odasını hiç bozmadım.
Bıraktığın gibi kalsın istedim.
Yalnızlığımı kapatan perdeler,
Işığa direnmekten eskimişti.
Yalnızca onları yeniledim.
`Bir gün gelirim` demiştin ya...
Bu odada,
Bırakıp gittiğin gün
Umarsız başım avuçlarımda,
Taranıp süslendiğin aynanın karşısında yılları...
Yıllar öncesini yaşadım an an.
Binlerce bıçak fırlayıp saplanmıştı yüreğime.
Belkide ilk kez coşkulu ağlamıştım `gittin` diye.
Şimdi yine,
Umarsız başım avuçlarımda.
Seni getiriyor ellerde demet demet çiçekler uzanıp aynadan.
Dönüp yatağa bakıyorum,
Her şey yerli yerinde.
Eğilip yastığı kokluyorum senin kokun...
Pikeyi çekiyorum hızla,avuçlarımla dokunuyorum çarsafa,
Hala sıcak...
Sahi, sen geldin mi yoksa avuclarımın ateşi mi duyumsadığım?
Bu yastığa baş koyan
Bu yatağa uzanan,
Tenimde teninin sıcaklığını duyumsadığım,
Sarıp sarmaladığım,
Öpüp kokladığım sen değil miydin?
Hayır!
Hayır! ...sendin o
Ancak sen öperdin tutkulu
Dokunduğum senin tenindi.
Islak saçlarındı devinimlerle kırbaç gibi dokunan bedenime.
Sendin o,
Karşı koyamadığım.
Sendin o sendin.
Bu kez eminim
Aynada dudak izlerin.........

Leyla IŞIK (30 Temmuz 1998)