Zamanı vurdular.....
senden uzak bu kentte
en doruğunda soğuğun
saatin akrebi durmuş,
yelkovanı teklemekte.
karanlıklar çökecek birazdan
sokakların gürültüsü dinecek
kapanacak kapılar bilinmeze
perdeler inecek.

ben,
yine yalnız kalacağım,
senin dışında.
özlemini duyduğum o şehir büyüyecek...
büyüyecek...
o şehir var ya!
gözbebeklerimde.
yine özleyeceğim denizini,
martılarını
ve
duyacağım
kalabalığın ortasında
saat kulesinin yalnızlık çığlıklarını
içimde olacak hep o telaş
unutmayacağım zamanın kısıtlılığını
ölüyor olsam da yavaş yavaş

içimde yasama sevinci
içimde kocaman kocaman özlemler
içimde sevmenin coşkusu
içimde akan zamana binlerce....
on binlerce sitemler.

Zamanı vurdular
Senden uzak bu kentte
En doruğunda soğuğun
Saatin akrebi durmuş
Yelkovanı teklemekte.

Bir akşam vakti...
Güvercinlere yem serpişin ellerinle,
Dunyaları kucaklayan,
Saran bakışlarınla
Beliriyorsun gözlerimde.
Ah! .. Ah! .. diyorum.
Senden uzak bu kentte
Sıcağında bile üşüyorum.
Yüreğimi ısıtıyorum
Yalan mevsimlerde

Şimdi orda olsam!
Beklesem gelişini
Bir ömür sürse de
Bilsem.
Ah! bir bilsem
Yeter ki geleceğini
Mekan bilirim inan
Hasan Tahsin heykelini...

Parklarda güller sarardı koklanmadan
Kokusunun tadına varılmadan
Yoruldu,
İskeleler arası vapur
Sevenleri kavuşturamadan
Eğildi salkım söğütler
Sevdalı yürekleri duymak için
Eğildi
Döküldü ağaçlardan
Sararan yapraklar
Kem gözlerden korumak için sevenleri.

İzmir şimdi sıcakmış duyduğuma göre
Burası da aslında sıcak sayılır ya...
Nedense ben üşüyorum senden uzakta.

Takvime uzandıkça elim
Koptukça bir bir yapraklar
’Sayılı gün çabuk geçer’ deyip,
Avuttu beni
Tesellilerde avuntular.

Oysa,
Zamanı vurdular sevgilim
Gözlerim takılı kaldı
Tekleyen yelkovana.
Özleminle kanayan yüreğimden
Kavuşuma az kala
Bir kaç damla kan aktı
Takvim yapraklarına

(Serüven Kuşu 1996)

Leyla Işık