26
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1999
Okunma
sesimin duyulacağını bilsem,ciğerlerim yırtılana kadar bağırırım..
zehirlemeyin gençlerin körpe bedenlerini diye..herkes şanslı olamayabilir.kurtulamayabilir.
iyisiyle kötüsüyle yaşamak varken,hiç ugruna ölmek iş değil..
Ağına düştüm
Örümcek
Zehirine tutsak yaşadım
En taze çağım
En acı yastır benliğimde
Her anımsadığımda
Olamazdım
Bu ben olamazdım
Beyaza tutsak
Kurtlara köle
Kafamı vurduğum duvarlar
Gelse de dile
Anlatsa yüreğimi eze eze
Ecel beklerdi kapımda
Ölüme bir adım kala
Artan her dozajda
Yenik düşmenin eşiğinde
Yaşama..
Gözlerim öbek öbek mor
Ökseye takılan kuş misali
Çırpınış..
Kanatlarım kırılmış
Elimden tutacak el kalmamış..
Direndim
Direndikçe eridim
Eridikçe itildim
İtildikçe batağa saplandım
Karanlık sokaklara karıştım
Yaratıklar dokundu bedenime
Karşı koydum
Yüz göz kan içinde
Düştüm yerlere
Ne oldum ben
Suçlu mu
İsyankar mı
.........
Bağımlıydım
Bağımlı
Kelimesi bu
Kaç beden büyüktür üzerime
Beynimi her yokladığında
Süklüm püklüm yapışır kederime
On dördümden, on sekizime
Kurban seçti beni kendine..
Lise sıralarından
Karantina odalarına
( Kitaplarıma iyi bak baba)
Soramadım neden diye
Veda ederken hayallerime..
Kaybettiklerime yanamadım
Kurtuluşuma sevinemedim
Ne bedeller ödedim
Hayatımdan
Benliğimden..
Üzülme dedi gönlüm
Say ki hiç yaşamadın
Say ki sen on sekizinde doğdun
O günler
Bitti bitmesine de
İzi kaldı
Yüreğimin zerrelerinde..