İçimin eksik yanıdır
Üşüme sebebimdir
Siyah beyaz bir resim karesidir
Avucumda parçaladığım oyuncaklarımdır
Anne sevgisinden yoksun oluşum

Şakaklarımı çökertircesine
Ellerimle bastırır
Düşünürüm saatlerce
Beynim dur diyene kadar
Neden?

Ne zaman yazmaya kalksam
Gözyaşlarıma boğulur sayfalar
Yalancı şiirler yazarım
’Beni seven bir annem var’ diye
Sonra da yırtar atarım

Bin defa haykırdım yüzüne
Beni sevmediğini
Ama..
Ben de sevmiyorum demedim
Diyemezdim yalan söyleyemezdim

Çocuktum
Çocuklara özenirdim
Saçlarını annesine taratan
Üzerine kırmızı kurdelalar konduran
Yanaklarına öpücük konulan
Çocuklara..

Harçlığım olmasaydı
Yeni elbiseler de giymeseydim
Yoksul olsaydı da annem
Bir defa yüreğime dokunsaydı

Bir yaradır bu
Merhemi olmayan
Tadını hiç bilmediğim
En büyük eksiktir hayatımda

Belleğimden silinmeyen izdir..
Kız doğdum diye
Annemin dışlanması!
Buna karşılık,
Beni sevmeyişi..

Yastıkları ıslatan gözyaşlarımın
Gülerken bile hüzünlü bakmalarımın
Hiç çocuk olamayışımın
Doğduğum gün yargılanmamın
Sebebi ne
Suçlu kim?