Kış kendini hissettirmeye başlıyor
Sessizliğini bozmaya başladı bile
Geceler daha soğuk daha sessiz
Tıpkı ruhuna siyah perdeler çeken insanlar gibi, soğuk ve sessiz
Son bir umudum var benim kaybetmemeliyim,
Son bir yol, girdiğim bu yol çıkmaz sokaksa
Peki, o zaman ne yapmalı? Umutsuz bir şekilde oturup düşünmeli mi?
Saatlerce,
Yoksa bu uykudan uyanmalı mı?
Selam yeni başlangıçlara
Günün sancısını çeken ufuklara merhaba
Güneşin doğduğu yere selam
Uyanmalı elbette, kurtulmalı karanlıktan…
Ve dile getirmeli
Bu hayatın renklerini
Tarif etmeli onları bir, bir
Bozulmuş olsalar bile…


Mevsim hazan olunca
Düşünceler Daha da soğuk
Kaç yalnızlık siner ruhuna bilemezsin

Kopar gidersin zamanda
Yıldızların düşüşünü seyrederek
Kaybolur gidersin boşluğun süzgecinde
Aklında tuttuğun ne varsa
Düşer soğuk kaldırımlara
Anlam veremezsin, kaybettiğin yıllarına
İçini kaplar, cevapsız sualler
Maziyi sorgularsın,
Senden alıp götürdüklerini
Mevsim hazan olunca
İçini bir fırtına kaplar götürür
Esersin hiç tanımadığın mahzenlerde
Yaprak misali savrulup gidersin
Bilmediğin yerlerde
Kim bilir zarif bir yüreğe esersin
Mevsim hazan olunca…