Beni bugün bıraktılar Elif’im
Bundan 17 yıl önceydi zindana gireli
Koca 17 yıl gözlerine uzak düşeli..
Bakışlarımdan kaybolduğundan beri
3 mevsim yer değiştirdi gönlümde..
Ayrılık ne yaman şey miş
Düşünce anladım elifim...

Beni bugün bıraktılar elif’im
Adım attım dışarı
Yürüdüm bilinmezliğe
Aklımda Kalan tek şey evimizin yoluydu..
Yürüdüm her kaldırımı arşınlayarak
Her ev ışıktıda bir beni bekleyen pencere karanlıktı
Her tomurcuk çiçek olmuştu da bir benim çiçeklerimin boynu büküktü
Bu nasıl bir yok oluştur elif’im
Dayanamadın mı ayrılığa
Oysa bekleseydin alışırdın vuslata..

Beni bugün bıraktılar elif’im
Nicedir hasrettim gözlerindeki bulut mavisine
Saçlarının dağ kokusuna
Nasır tutmuş ellerine hasrettim
Yaramı sakladım yıllar boyu
Senin bir el değmene bakıyordu yaram elif’im
Geçecekti bu günlerde kavuşacaktım sana elif’im
Erken vedaların önde giden yolcusu olmasaydın..

Beni bugün bıraktılar elifi’m
Çıkardılar bileğimdeki yıllar süren sensizlik prangasını
Bilemezdim bundan sonra bir ömür boynumda olacağını
Koşar adımlarla sana gelecektim elif’im
Şimdi yokluğun ayaklarımı kırdı teker teker
Avutulacak bir ben kaldım küçük çocuklar gibi bu yaşta
Bir ben kaldım yokluğunun tenhasında
Şimdi kim İçli içli beni sevdiğini söyler elif’im
Hüznüme yine ağıtlar yaktım yine duyar mısın beni elif’im?

Beni bugün bıraktılar elif’im
Hayaller kurmuştum dört duvar arasında
Gülüşün düşünce yüzüme açacaktı tüm çiçeklerim
Tenime can getirecekti bir gülüşün..
Bırakacaktı yakamızı insan başlı dost görünümlü zebaniler
Şimdi zaman gitme zamanımıydı elif’im?
Ben ki Günleri günlere satardım
Günleri arkana koydun da nasıl gittin elif’im?

Beni bugün bıraktılar elif’im
Bilseydim Asardım kendimi i yokluğunun ipliğiyle
Yokluğun sıkar kurşunları her dakika gönlüme
Ben daha sevecektim seni Göğsümü gere gere
Sarı saçlarını Koklayacaktım içimi çeke çeke
Sonra;
’Es diyecektim rüzgar es
Gayrı var yanımda elifim Sen es
Estiğin kadarını götürürsün sadece
Ben kalırım yine elif’imin yüreğinde..’
Şimdi ise mıh çakılmış sineme
Bakamam bundan sonra gayrı aynalara
Şimdi kim inanır altmış iki olduğuma
Ben hala severim seni 20li yaşlarımla..

Beni bugün bıraktılar elif’im
Duvarlarda gözlerini aradığım
Kokusunu dağ sümbülünde aradığım
Elif’ime bıraktılar..
Elif toprağın olmuş dediler
Hangi toprak kabul etti şen yüzünü?
Söyle elif’im;
Hangi elem gelip yapıştı yüzüne?
Ölüm yakışmaz benim gelinime
Büyük sözlerinle yalan de elif’im
Yalan de..

Bugün beni sana bıraktılar elif’im
Nerdesin?

Öznur Dicle ÖZ