Yüzün hep gülerdi hayat doluydun
Bu ne hal ne oldu bu sen değilsin!
Umut ağacının, dalı, koluydun
Kim hunharca yoldu Bu sen değilsin!

Eskiden gözlerin böyle bakmazdı
Yufka yüreğin can bile yakmazdı
Sebepsiz gözünden yaşlar akmazdı,
İçin nerde doldu bu sen değilsin!

Varlığın dört yana umut saçardı
Kalbin sevgi dolu kuştu uçardı
Gülünce yüzünde güller açardı
O yüz nasıl soldu bu sen değilsin!

Hangi el kopardı seni dalından?
Hüsran mı, hüzün mü çıktı falından?
Kim vurdu umudu çekip alnından?
Yıkan hangi kuldu bu sen değilsin!

Sevgin hangi çölde kuruyup bitti?
Uçurumdan hangi vicdanlar itti?
Seni hangi yaşam vefasız etti?
Kimde hüsran buldu bu sen değilsin!

Büyü mü yapıldı, nazar mı değdi?
Bu aşk bir çift söze boyun mu eğdi?
Temmuz da gönlüne karlar mı yağdı?
Böyle donup kaldı bu sen değilsin!

Yeter dön eskiye acı çektirme!
Kabre koyacaksan gülde diktirme!
Bir damla su bile varsın döktürme!
Ciğerin kim aldı Bu sen değilsin!

Yüreğin yanmaz mı benim halime?
Melektin nasıl da döndün zalime?
Sevgilim dediğin bir tek kelime,
Yuttun mu kayboldu bu sen değilsin?

Tükendim bendede derman kalmadı,
Bu aşkta hayalim gerçek olmadı,
Kime değer versem kıymet bilmedi!
Heveslerim öldü bu sen değilsin!

Artık yaklaşmam zor senin yanına!
Kim girdi senle bu aşkın kanına!
Yakışmaz insanın yıkmak şanına,
Yapacak ne kaldı bu sen değilsin!

turgay COŞAR