Senden başka sevecek yârmı yok şu dünyada
Bu rağbet yüzünde ki göze kaşa mı sandın
Görürüm diye seni gün olurda rüyada
Ömrümü uyuyacak kadar boşa mı sandın

Kendini ne sandın sen hep seni mi sevmeli
Senin cazibeni mi gece gündüz övmeli
Öyleyse kalp kapında yoksul varsa dönmeli
Kendini aşk köşküne varis paşa mı sandın

Kimse su dökemez mi eline tasla yani
Desene yerin dolmaz ölsen de asla yani
Meleği şeytan eden o ihtirasla seni
Özleyenin suçuna tövbe hâşâ mı sandın

Gökten mi indin yoksa son mesih İsa gibi
Denizleri mi yardın asanla Musa gibi
Ejderhaya mı döndün o kutsal asa gibi
Firaunlar misali tahtın başa mı sandın

Duyanda bulunmayan hint kumaşısın sanır
Seni bu figan eden gönül bülbülüm tanır
Artık buraya kadar tahammülümde sınır
Beni hep kullandığın elde maşa mı sandın

Leylamısın çöllere düşürsün aşkın beni
Aslımısın ateşte pişirsin aşkın beni
Şirinmisin dağlardan aşırsın aşkın beni
Benim sevdam sarp kaya keskin taşa mı sandın

Nuh mu oldun hiç bir sel sana doğru akmasın
Süleymana taçmısın başka bir kul takmasın
İbrahimmisin seni hiç bir ateş yakmasın
Nemrut gözündemisin bu af yaşa mı sandın

Yeter artık haddini bil çok yüksekten uçma
COŞAR selim diyerek her kalbe tahrip açma
Gönül tenceresinde aşk ol ocaktan kaçma
Sen Ömerin insafı taştan aşa mı sandın

Turgay coşar