5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2850
Okunma
bir gölge
bir esinti
sünepe insanlar çoğalarak asıyorlar kendilerini.
yalnız kaygılarla,
martının son halleri yazılıyor kağıtlara.
...
sözün yetmediği anlar için.
Yanmış, saklı küller saklıyordu gece
Bulaşıcı yurttaşlıklar gömülür gibi, kaybediliyorlardı.
Bu bir cihan harbiydi.
Başlangıçlı ve bütünlüklü bir cihan harbiydi.
Kahrın solgun bakışları karşısında,
biçare dehlizler saklıyordu aydınlık.
Elifçe bir başlangıç doğuyordu
ya da doğrulmak zorunda bırakılıyordu o, onlar ve ben…
…
Kiminin kanatları vardı,
Kiminin kaybolmuş üç bin yıllık geçmişi.
Kokular ve leşler aynıydı
Kokuları ve leşleri çoğaltırken sezinliyordum; onu, onları.
Kokular ve leşler aynıydı
Üç bin yıllık geçmişiyle boğulan.
Ve insan,
Kokularıyla, leşleriyle aynı doğuyordu.
İstanbul
Şiirin sahibi
Cevap Yaz