Karanlık maviye çalar ay ışıgında,

Rüzgâr karışır nefesime buz olur.
Yorgun düşer kaybolur düşlerim,
Bulutlar geçer,yağmurlar bırakır üstüme.
Bazen karlar yağar,sisli dağlara çıkarım.


Gün ağarırken şafak vaktinde kendimi bulurum.
Bir silah sesiyle irkilir yüreğim,
Binlerce merminin geçisini izlerim.
Bir yıldız gibi kayar geçer gider üstümden.


Patlayan her bomba kulakları sağır eder,
Komutanlarımı görürüm dimdik ayakata.
Siper etmiştir gövdesini bir kalkan gibi,
Yüz üstü şaha kalkmıştır binlerce mehmetçik.


Bırak bolatım, damla, damla aksın kanın,
Ayakları öpülecektir seni doğuran ananın.
Çanakkaleden geldi selamı var ATA’nın,
Sen anlı, şanlı şehidisin bu cennet vatanın.


Bıraktın ardında gözü yaşlı bir eş,bir yetim,
Ne ilk ne de son yiğidisin milletin.
Çok zor geldi,dağlansada yüreğim,
Bu vatan bizimdir...
Sen hiç ölmedin,ölmeyeceksin.

1994 Aralık ayında Cudi dağlarında Gâvur tepe bölgesinde şehit olan deniz piyadelerinin kahraman komutanı Dz. P. Kd. Yzb. Ercan Bolat’ın anısına...