2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1188
Okunma
Bir hâlden bilmeze gönül verip de,
Ben kendi kendimi yakmışım meğer…
Muhabbet bağından güller derip de,
Bir düşün saçına takmışım meğer…
Sevenin gözleri ezelden körmüş,
Gerçeğin yerine hissini görmüş.
Felek tâlihimi elemle örmüş,
Başımı taşlara kakmışım meğer…
Ha bugün ha yarın, lütuf bekledim,
Günbegün arzuma sabır ekledim.
Katlanan derdimi elden sakladım,
Beynime bin acı çakmışım meğer…
Kalbinde sevginin izi yokmuş ki,
“Ben”lerin yerine bizi yokmuş ki.
Aşk için yormaya dizi yokmuş ki,
Yollara boş yere bakmışım meğer…
Şu vuslat denilen, efsunlu heves,
Sanki ruhu saran, çelik bir kafes.
Kapanıp içine, hep nefes nefes,
Hayal vadisinde akmışım meğer…
Veli BOSTANCI
5.0
100% (1)
Cevap Yaz