Unutmayacaksın...
Çünkü anılarımız var seninle
Bir valizin loş karanlığından çok daha fazla...
Kalbini avutamayacak, sığamayacaksın...
Gönlün hırıltılı bir sessizilikte
Şarkılar söyleyecek yüreğime...

Kapı kollarında hala ellerim var,
Bardaklara dudak izimi,
Merdivenlere ayaklarımı bıraktım...
Çarşaf kokumu çekmiş içine,
Saçlarım var tarağımda,
Pijamalarında beden çizgim
Halıda ayak izlerim
Ve her baktığın yerde hayaletim...

Unutmayacaksın...
Çünkü bir hayatı paylaştık seninle
Bir kavganın gölgesine saklamadık aşkımızı...
Kalbini avutamayacaksın...
Ellerin yanacak
Ve adım sende bundan sonra;
İnceden sızı...

Çerçevelerde soytarılığımın en masum hali var,
Kedimizin tüylerinde ellerim...
Çaydanlığın içerisine hapsettim keyfimi,
Ve buzdolabında pişirdiğim yemek bir haftadan beri.
Sarılıp uyuduğum oyuncaklara çocukluğumu,
Gözlerinden akıp giden yaşlara günahımı,
Yüreğinden çağlayanlara kahkahalarımı bıraktım...

Unutmayacaksın...
Çünkü çok savaştık seninle,
Çok zor kabullendirdik ellere sevdamızı
Kalbini avutamayacaksın...
Yüreğin sıkışacak ağlarken
Ve bu kez sesli edeceksin duamızı...

Vazoda en sevdiğim çiçekleri bıraktım,
Kavanozlara en sevdiğim reçelleri
Ve çekmecene bir mektup bıraktım,
Rahat uyu diye geceleri...
Beni taşırken fısıldadım kulağına,
Duydun mu bilmem...
Dedim ki;
‘’Ölüm bir adrestir gülüm,
Önce ben bulup gittim,
Unutmadığın ve avutmadığın sürece
Yaşattığın her yerde yeniden canlanacak ömrüm
Yürekten yaşattıkça,
Bir melek gibi yanındayım özge gülüm’’

Elif SEZGİN