Bir kitapta buluşmuştu ellerimiz
Kuş gibi çırpınmıştı yüreğim
Aynı romana dokunmuşuz
Gözlerimizi konuşturmuşuz
Farkında olmadan

Yüzü tanıdık gelmişti
Düşündüm
Resim tablosunda görmüştüm sanki
Ya da
Birkaç gece öncesi rüyamda

Bilemedim
Kim olduğunu
Karşıma nereden çıktığını.
Tek bildiğim,
Ellerimin sebepsiz titreyişi
Ruhuma aşk kokusunun işleyişi

Cadde işlekti
Hava kararmaktaydı
Kenarda kalmış bir yayın eviydi

Bir süre kaldık öylece
Mavi kapaklı romanın başında
Sam yelleri esiyordu içimde
Sorular ardı sıra yanıp sönüyordu beynimde
Nasıl olur?kimdir?Aşk mı bu?niçin konuşmuyor?

Yanıtı karşımdaydı
Gözlerinde derin bakışları vardı
Bir tek kelime bekledim dakikalarca
Konuşmadı
Seyretti çehremi
Birşeyler anlatır gibi

Az sonra
Bir kadın yaklaştı yanına
Elleriyle birşeyler anlattı
Şaşırdım..
Karşılık verdi meçhul kahraman
Aynı şekilde

O an anladım
İçim buz kesti..
Yargılamıştım bilmeden
Aşk kokuyor ama ne soğuk adam..diye

Ellerimin boş kaldığını hissettim
Mavi kapaklı kitap yere düşmüştü
Sarı sayfalar yerlere saçıldı
Aklım kitabın adına takıldı
’Yüreğimle Duyar Gözlerimle Konuşurum’
Romanın başlığıydı
Meçhul kahramanın hayatıydı...