Yine bir sonbahar ve ardından kış
Bir sonbaharın en tatlı yanı sıcak bir bakış

Ve bitecektir sonbahar
Yağacaktır masum kar bembeyaz
Korkma ey yar kar altında gül açmaz

Henüz yaz yeni bitmiş
Ve hayat yeniden sonbahara terkedilmiş
Ben ise yeni bir hayata can vermek üzere
Yola koyuldum bir bilinmeze

Hazan sisleri dolu bir yola çıkmak
Kimlere nasip oldu bilmiyorum bu kaçamak
Kaçan kovalanırmış kovalanan kaçarmış
Ben kaçtıkça hayat beni kovalayacakmış
Yeni bir sayfa açarak çıktığım yolda
Kaç defter eskittim daha başında

Hayatın benle alıp veremediği bir şey vardı
Ki hayat benim peşimi bırakmıyordu
İlk darbesi değildi bana hayatın yaşadıklarım
Korkmuyordum ve ilk hata ile başladım
Hata… bana göre çok büyük
Başkalarına göre olağan yada küçük

Bir sevdaya tutuldu küçük yüreğim
Ve yine sonbahardı mevsim
Ağaçlar emanetlerini toprağa yeni bırakırken
Düştüm yanan aşk ateşine bir yaprak ve ben
Ve güller… sanki ilk defa kan kırmızı gözlerimde
Ve ilk defa aşk anılıyor gönül kürsülerimde

Daha yeni yeni alışırken soğuklara
Elveda demek ne kadar garip uykulara
İlk defa değildi bu aşka düşme vakası
Ve ilk defa solunmuyordu sonbaharın sisli havası
Ve ilk defa vurulmuyordum sırtımdan
Yine ilk defa öldürülmüyorum aşk tarafından

Ama bu farklı bir aşktı yada öyle gözüküyordu
Nasıl olduğunu anlamadan yine bir aşk bitiyordu
Bir sigara dumanı gibi gelip geçici bir sevdamıydı yoksa
Çok seviyorum demiştim oysa
Yeniden şair oluyordu suskun kalbim
Ve yeniden sönüyordu aşk ateşim

Dedim ya ey yar kar altında gül açmaz
Bir tek kar yağdığı zaman güller kaçmaz

Yeniden uykulara kavuşmanın hasretini yaşarken
Tekrar sen çıktın karşıma aşktan kaçarken
Elveda sırası bende az da sen bekle
Benim gibi derde dert ekle
Ve sende kışın ardından ilkbaharı özle
Yaz gelmese de sonbahar mutlaka gelecek
Korkma ey yar kar altında güller yenilmeyecek

HARUN ÜNAL