BÜLBÜL ŞİMDİ ŞAKISIN

Cihandan da cihan olmuş şair’e
Bir fatiha çok görülür Mehmet`im
Sürünür, unutulur, garip şairse eğer
Yanık yüreğinle gittin Mehmet`im

Yalnızdan da yalnız, zavallı şahım
Yürür Rab bine, dili sunmuyor ah-ı
Üzülmeden dillendirin, eyvah-ı
Tabutunda örtü yoktur Mehmet`im

Eyvah-ı bırakın garip gidiyor
Avuç açmış bayrak, dua ediyor
Çanakkale kükredi; Yola çıkmış geliyor
Şehitlerin yol açıyor Mehmet`im

Ay, yıldız yoluna ışık tutuyor sen git
İstiklali sundun Hak buna şahit
Yola çıkmış Çanakkale`den şehit
Bayrağını omuzlamış Mehmet`im

O bayrak ki; Adına destan yazdın.
İstiklale, hürriyete, şiirle destan azdı.
Tek başına son nefesini aldın.
Garip gibi gözün yumdu Mehmet`im

Atmış üç yaşında ölmek diledin
Çanakkale’yi, çocuk gibi kaleminle beledin
En sonunda ruhunu kefenlettin
Koşar gibi hakka uçtun, Mehmet`im

Al sancağı senin yorganın yaptık
Kabe`nin örtüsü geldi; Taç yaptık
Sen buna layıktın evin donattık
Tekbir, salavat ile hakka gitti, Mehmet`im

Bayrak`a kanı veren, Mehmet`im
Vatan`a, istiklali sunan, Akif`im
(Er)-i askerin di, (soy)-un da gazi
Vasiyetin kabul oldu, Mehmet`im
..........................Benim garip şairim...

“ben gül devrinde gelseydim elbette bülbül olurdum.”

Şiirlerini uzanıp Cennetin Gül bahçelerinde,
Hurilere yaz şairim, bülbüller şimdi şakısın...Kibar HASAN ..........27/12/2007