50
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1684
Okunma
İnsan insanı bilmez, dil ile can yakınca;
Der ise külsün diye; koç diye beni kesin!
Hem viran edip ömrü hem de ocak yıkınca;
Hak hukuk bilsin diye; koç diye beni kesin!
Örf-adet bundan böyle çok uzak vuslat ise,
Öz canına kast eden öz be öz evlat ise,
Bir elim sevgi deyip diğer el cellât ise,
Kötülük ölsün diye; koç diye beni kesin!
Bugünü karartırsan gelecek hepten söner,
Nerde bir zalim varsa gelip tepene biner,
Geç kalan ah vah ile sanma ki feryat diner,
Hunharı dilsin diye; koç diye beni kesin!
Bayramı nimet bilip kul gönlünü almazsan,
Yetimleri güldürüp dul kapısı çalmazsan,
Yaşlı, yoksul, düşküne bir selamın salmazsan,
İnsanlık gülsün diye; koç diye beni kesin!
Sorgulayıp vicdanı tefekküre dal gayrı,
Gıdım gıdım olsa da gönle sevgi sal gayrı,
Millet zehri çok içti ağza balı çal gayrı,
Yurda sulh gelsin diye; koç diye beni kesin!
07 Aralık 2008
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz