3
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1600
Okunma

ne güzel kadındın sen Göçmen Mariya
uçuşurdu saçların balkona çıktığında
ekmek almak için sarkıtırken sepeti
süzen var mı seni diye bakardın sağa sola
bir ara gönlünü kaptırıp Halil e
az mı geldin boyasız meyhaneye
nasıl da oynardın İspanyol havasını
öpmek isterdim uçuşurken o güzel saçlarını
yabancı şarkılar söylerdin o titreyen sesinle
uyuyamazdım geceleri teninin hasretiyle
sabah erken kalkıp koşardım pencereye
seni sabahlıkla görmenin hayaliyle
usulca sarkıtırdın aşağıya sepeti
içim bir hoş olur du görünce göğüsleri
baktığımı hissedince içeriye kaçardın
nasıl da düzgündü kız o güzel bacakların
ne sen çıktın balkona ne takıldın Halil e
sadece hayalinle can verdin bu şiire
penceremin karşısında bir balkon var dı ama
bir ihtiyar yaşardı hiç olmadı Mariya
ümit atayman