Aşk nasıl birşeydi ?
Hani böyle müebbet cezası gibi,
Esir hissedersin kendini
Bir başka tene mahkum olmuş gibi
Ömrünün sonuna dek
Çıkamayacağın dört duvar arası gibi...

Aşk nasıl birşeydi hatırlamak ta zorlanıyorum artık
Zamanın da hücrelerime işlemiş esaretliği,
Nasıl yokedici,nasıl da azap verici,
Göz yaşında boğulursun,tüketirsin benliğini,
Orada kalmak için,sana ait olması için o dört duvarın
Herşeyi yoluna serersin...
Harcarsın kendine ait kalmış herşeyi,
Yok edip eline verirsin.
Ve artık sen sen değilsin!
Maskere ait bir beden bir nefessin.
Sen artık hiçbirşeysin!
Sadece bunu hisseder benliğin.
Esirsin kurtulamayan kendine bile esir!

Artık acıyorum kendime !
Kendimi ellerimle yok etmek için çabalıyorum
Hani git dese giderim
O uğruna kul köle olduğum aşkın yüzüne tükürüp giderim !
Bana dayanılmaz acılar yaşattığı için,
Tövbeler ederim
Bir daha mı aslaaa diye...
Kendime yenik düşerim
Gidebilsem ahh bir kaçabilsem,
Bi daha acımasın diye kalbimi kendim kanatıp giderim... Terkederim...
Herşeyi kendimi bile köşelerde bırakıp giderim
Bir gidebilsem...

Tüm sancıları bırakıp gitmek isterken delice,
yine benliğimde taşıdığımı hissettim bir gece !
Nerede o güçlü kadın ?
Nerede o dik başlı esareti hiç sayan kadın?
Esirdim işte farketmeden yine esir!
Kendime bile itiraf edemediğim acılar içindeyken aklım,bedenim
Birgün acısız uyanmayı istedim
Ve denedim ...yine yitikleştim...
Acının ortasındaydı yüreğim...
Ateş ortasında bedenim...
Bir gidebilsem ahh bir kaçabilsem
Koşar adım kaçar esaretim bedenimden...