“Sen yoksan sadece boş bir bedenim
Ben sensiz bir hiçim,ben senle benim”

Bahar varmış, talan görmüş bahçende,
Bana ne yeşilden, aldan bana ne...
Gül kurumuş, boran olmuş gülşende,
Yağan kardan, esen yelden bana ne...

Susmuşsa nağmeler,ağlıyorsa saz,
Yürekte bir yangın, bedende ayaz...
Dinmeyecek tipi, gelmeyecek yaz,
Hazanla savrulan külden bana ne...

Bülbül figân edip güle eğilse,
Sensiz geçen yıllar ömür sayılsa,
Kays’ı yakan Leyla, Leyla’m değilse,
Mecnunun düştüğü çölden, bana ne...

“Sevdim” demek zor gelmişse diline,
Ömrüm vefa etmemişse yoluna...
Dağlar delse, külünk alıp eline,
Ferhat’ın açtığı yoldan bana ne...

Bana ne, dildeki işveden, nazdan,
Seni söylemeyen şarkıdan, sözden,
Meşkine dalıp da, ayrılıp özden,
Kırılan mızraptan, telden bana ne...

Gönlümde nihânsın, yürekte sızı,
Ne olur, dönsen de, getirsen yazı...
Bitir, gittiğin gün çöken ayazı,
Vuslatsız yürekten, elden bana ne...

Gürhan ağlar mıydı, gitmesen, kalsan,
Sevda pınarından gönlüme dolsan...
Kerem ben değilsem, sen Aslı olsan,
Aşkınla tutuşan kuldan bana ne...