Yine geldi gamlı hazan, karanfiller boyun büktü,
Soldu bahçemde lâleler, güller yaprağını döktü...

Hüznün kara bulutunu taşır rüzgârlar bir yandan,
Sağnak sağnak gam yağıyor, sol yanıma âsumandan...

Kardelenler toprağımı işleyecek nakış nakış
Bu yıl yine titretecek , yüreğimdeki kara kış...

Bilsen onca ızdırapla günler nasıl geçivermiş,
Vis’al beklerken bu gönül, firâk zehri içivermiş...

Gözler suskun, ağlamaklı, hazanla lâl olmuş diller,
Alıştı artık elimde boynunu bükmeye güller...

Gönüllerde fırtınalar dinmek nedir bilmeyecek,
Nice eylüller geçecek, beklenenler gelmeyecek...

Son eylülle tükense de, yıkılsa da payitahtım,
Sanma biter yalnızlığa terk ettiğin saltanatım...

Bazen buruk bir tebessüm, belki bükülmüş bir dudak,
Belki de çiğnenmiş bir gül, hatıralarda kalacak...

Vuslat yine bir sonraki hazana mı kaldı Gürhan,
Yolum uzun, ömür kısa, bak erişti ümr-ü hazan