Ve Maraş sana ağıt olsun diye
Şiirden örülü bir aşk bıraktım.

Bir başka sevmiştim bu şehri
Dilsiz ve kederli değildi.
Çocuklar bir başka gülümser
Kadınlar bir başka güzeldi.

Hartlap bıçağı değildi tenimi saran
Bertiz kabarcığı mıydı bıçak gölgesinde duran
Ulu cami’nin önündeki duraktan
Mayamcıı sesiyle çalkalanan
Bir dünya yoktu mısralarımda

Bir başka sevmiştim bu şehri
Sütçü İmam’ın attığı kurşunun
Saklıydı ruhumda izleri
Bir şair ve bir adam
Gözlerimde okuyordu hüzünleri.

Bir başka sevmiştim bu şehri
Mırtıkçıların kuşlarını bekler gibi
Dudağımda bir ıslık, yarı şakalı
Ahir Dağı’nda kar gibi heybetli
Ruhumda hala bakışlarının izleri.

Bir başka sevmiştim bu şehri
Aksu köprüsünden geçer gibi
Yelken açıyor sanırdın aşka
Bir başka giyerdi üstüne kederi
Böyle bir hayal yoktu satır aralarında.

Bir başka sevmiştim bu şehri
Gecelerinden kovmuştum efkar yüklü
Bir o kadar da hüzün kokan türküleri
Ah, bir de elleri taşımasaydı ayrılığı
Bir başka severdim bu şehri.

M.S./2008
Kahramanmaraş