Sensizlik harfini biliyor musun?
İçimden akan dereleri ya?
Ve sığ sularımda kalan bir çıplak ağaç…
Bir ben harfi çizdim içime,
Her kederim seninle başlayan bir şiir.
Yıldızlar her gece buradalar…
Kana, kana içerler beni,
Kanarım senden…
Ben sensiz bir harf olurum her gece,
Şiirlerim sessiz bir nehir’e döner sonra…
…………………..
Budamışlar bir kez dalımı budağımı,
Sensiz bir beden asılır bende,
Çıplaklığımda…
Kâğıda dökülen harflerimden ibaret şiirlerim,
Sensiz harflerimden…
Tozunu alırken görmelisin, sensizliğimin,
Geceye inat bakışlarım var,
Bir de sana sonra,
Devrik bir ben kaldım akşamdan…
Anlat yazdıklarımı şimdi,
Ters bir sen harfinden başla,
Bulamazsan senli bir harf bende,
Olsun yıldızlarını suyuma indir,
İçir deremde bu gece…
Tuhaf pek tuhaf şeyler geçir aklından
Satır, satır yaz şimdi,
Aşkı…
Harflerimden bir ben yarat,
Olsun Benden başla bir kere de,
Ki hiç değilse ben hali olsun aşkta…
Sana gelince dur.
Sözcükler kimsenin demiştim sana,

Sahi sensizliğimin harfini bilmiyorsun sen…

…ERDOĞAN ATEŞ