1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1318
Okunma
Ne kervan var... ne kişneyen at
Yazgıysa, boyun eğer insan
Demir yığınları kükrer yolarda
Her şey sanki, zamana inat.
Zaman geçtikçe değişir lisan
Küsmüş sularda yatağına
Nemle şekil, yok akıl mizan
Bakmışsın aşk sevgi, perişan.
Yaşamak pambuk ipliğinde
Unutulmuş Rabbim, nizam..
Benliğimiz mazinin sesinde
Doğruya, mazluma, hayat zindan.
Cevap Yaz