Dost dediğim var
Uzaklardaydı bir zamanlar
Bir istek vardı,
Her adımımda ona giden
Belirtisiz bir heyecan
Her nüktesinde daralırdı mesafeler
Şimdi gözbebeğim kıskanır
Bana ondan daha yakındır

Dost dediğim var
Tonlarca yük o heybetli omuzlarında
Tütün yavaşlatmaz kanını
Suskuna benzer
Usul usul girer ortama
Sonra dallanıp budaklanır sözleri
Ağırdır,
Başı diktir dudakları kıpırdadığında
Bakışlarıyla savurur benliğini
Gözlerine bak!
Anlarsın kim olduğunu

Dost dediğim var
Gözü pek
Alnında deli bir mahlas
Mertliği kurtaran adam
Namertliğin katili

Dost dediğim var
Çomakla yaklaşma kovanına
Canında ziyan bulursun
Delikanlıca sık ellerini
Bir canın daha olsun

Dost dediğim var
Aşka bile egemen
Günlere hükmetmiş
Keşkeleri olmayan

Dost dediğim var
Hayat, sıkıştırmış köşesine
Sessiz sessiz yanıyor ateşi
Birgün yakacak karanlığı
İnsanlık yayacak gönüllere
Özgünlüğü ideal olacak
Gün, yüzünde parlayacak

Dost dediğim var
Kıymetlidir,
Bana dost dediği kadar...


o.k.ş.........