bir yaprak kımıldar şimdi dalında
yerleri ezen adımlar mahşer yapar
kaldırımlarda birbirine yabancı yüzler
plastik para kuyruğunda esir köleler
akşam şehre iner kalabalık azalır
kapitalist mabet içine insan çeker
kuşanır neonlarını vitrinler
tuzak her daim şirin harcamak olmayanı
bilmem kaç taksit ömre törpü

zincirinden mi azad olmak istersin
aşık ol kendine canlı bir nesne seç
şiir yaz kız gelmişe geçmişe
yüreğinle öp çiçeği
yanağına kondur bebeğe gülmseyişini
ısıt içini çiz yarının parlak resmini
yaşamak
sevdiğin
öğrendiğin kadar
ete kemiğe bürünürsün
indirdiğin kadar hayal gemini
rüzgarın özgür yanağına
yaşamaktasın arkadaş
her hücren nefes almakta

bir yaprak kımıldasın şimdi
insanlar yüreğine konuk
gece iner şehre
misafirliğe gider kalabalıklar
caddeler şimdi
yüreğimin en kılcalında
can pompalar