sensizliğin ertesinde,
cehennemin ara sokaklarında,
adını sayıklıyorum.
köşe başlarında,
herkeze seni soruyorum.
yanıt alamamanın korkusuyla,
hergün biraz daha fazla,
kötülük bataklığına batıyorum.
ben umutlarımı kaybettiğim zaman,
birgün çıkıp gelirsen,
bir zebaninin kolunda,
işte o gün anlarım,
senin de aşık olduğunu...

Aşk;cehennemin ara sokaklarında,
sevdiğini arayabilmektir.


ŞİİRİN ÖYKÜSÜ
Terkedilmişliğimin üzerinden geçen onca güne rağmen hala onun düşüncesi kalbime öz bir ağırlık veriyordu.Bu ağırlık bana cehennem hayatı yaşatıyordu.
Hüznün ara sokaklarında kaybolduğum bir akşam saati ona bir lanet şiiri yazmak için masanın başına oturduğumda...Ki bu oturuşun bir şiirle son bulmasını istemiyordum.Benim isteğim sadece kağıdın aklığını bozabilmekti.
Bir sertlikle başlayan şiirim lanet okuyarak bitsin istedim.Ama bunu yapabilecek kadar ileri gitmemiştim.Sonunda kendi aşkımı tanımlayabildim ancak...Ben cehennemim ara sokaklarında sevdiğimi arayamadım.Çünkü;ben o yollarda kayboldum.

ömer