Nasıl bir addır ki,küçük iskender,
Adındaki tınıyla okuyucuyu kendine çeker.
Nereden geliyordu acaba küçük sıfatı?
Hiç büyümeyen çocuk ruhundan mı?
Yoksa boş verme hevesinden mi küçüklükteki?

Küçük iskender görebilseydi şiirindeki büyüklüğü,
Eminim değiştirirdi eskiyen adını.
Ve hiç şüphesiz atardı iskender’i
Artık çok uzakta kalan küçükle birlikte.

Gizemini ve serseriliğini sevdim iskenderin,
Ve o bir ozandı Bohem’den beri görülmeyen.
Sokaklarda dolaşmadı belki,
Ama şiirin ara yollarında kaybetti kendini,
Ve destanlarla geri geldi her kayboluşundan.

Milyonlara ezberletemedi belki şiirlerini,
Ama binlerce kişiye yeniden yazdırdı hepsini.
Her okuyuş da sahiplenmek bir bir şiirleri,
Tek tek çalmak yazardan şiirlerini,
Sevmekten öte tutkuyla bağlanmak şaire,
Ve böbürlenmek küçük iskender’i tanımayan herkese
Küçük İskender okuru olmak budur işte.

Sıfattaki küçüklüğe inat,büyütebilmek kendini.
Okumak son dönemdeki en büyük şairi.
Diyebilmek Nazım Hikmet bir,Küçük İskender iki.
Herkesle inatlaşarak okumak İskender’i,
Es geçebilmektir tecavüz maduru talebem martıyı.


ömer